بازده سرمایه گذاری

بررسی رابطه بین نرخ بازده سرمایه گذاری، بازده دارایی و بازده حقوق صاحبان سهام با ارزش شرکت های تصاحب شده ی پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران
کنفرانس بین المللی حسابداری،اقتصاد و مدیریت مالی
خرید و دانلود فایل مقاله
با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 14 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.
مشخصات نویسندگان مقاله بررسی رابطه بین نرخ بازده سرمایه گذاری، بازده دارایی و بازده حقوق صاحبان سهام با ارزش شرکت های تصاحب شده ی پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران
چکیده مقاله :
هدف کلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نرخ بازده سرمایه گذاری، بازده دارایی و بازده حقوق صاحبان سهام با ارزش شرکت هایتصاحب شده ی پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کاربردی بوده و دوره زمانی این پژوهش به سال های 1389-1385 محدود می باشد. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر 75 شرکت تصاحب شده، مورد پذیرش در بورس اوراق بهادار تهران بوده و گردآوری اطلاعات با استفاده از صورت های مالی و یادداشت های همراه صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت پذیرفته و با استفاده از نرم افزار تدبیر متغییرهای مورد نظر استخراج و از طریق آزمون همبستگی پیرسون، آزمون معناداری F و آزمون t به تجزیه و تحلیل دادهها پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنادار بین بازده دارایی با ارزش بازار و عدم وجود رابطه معنادار بین بازده سرمایه گذاری و بازده حقوق صاحبان سهام با ارزش بازار شرکت های تصاحب شده می باشد.
کلیدواژه ها:
نرخ بازده سرمایه گذاری ، بازده دارایی ، بازده حقوق صاحبان سهام ، شرکت های تصاحب شده ، بورس اوراق بهادار تهران
کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله
کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا AEFMC01_057 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:
نحوه استناد به مقاله :
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
اجاقی، محمدامین و جانعلی زاده، محمد و مالچی، فاطمه،1393،بررسی رابطه بین نرخ بازده سرمایه گذاری، بازده دارایی و بازده حقوق صاحبان سهام با ارزش شرکت های تصاحب شده ی پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران،کنفرانس بین المللی حسابداری،اقتصاد و مدیریت مالی،تهران،https://civilica.com/doc/325319
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: ( 1393، اجاقی، محمدامین؛ محمد جانعلی زاده و فاطمه مالچی )
برای بار دوم به بعد: ( 1393، اجاقی؛ جانعلی زاده و مالچی )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.
مراجع و منابع این مقاله :
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
- )وریان فر، ارضایی، ف و صفابخش، ش (1389)، بررسی رابطه .
- پی نوو. ر(1383. مدیریت مالی جلد اول و دوم(علی جهانخانی .
- جهانخانی، ع. ثقفی، ع. عارفی، . (1385. مبانی تئوریک و .
- رهنمای رودپشتی، ف و فرزین، ا.(1382). کلیات مدیریت مالی. تهران: .
- رهنمای رودپشتی، ف، (1386)، " ارزیابی کارکرد ارزش افزوده اقتصادی . [ مقاله ژورنالی ]
- مهرزاده، ش، (1384)، "تحقیق پیرامون ارتباط ارزش افزوده اقتصادی با .
- The Accounting, Economics and Financial Management ConFerence 9-5 آبان ماه .
- F.weston, J, Copeland. T. E., Managerial Finance. Dryden Press. 9th .
- Kaplan R, Atkinson A, Advanced Management Accounting 3rd edition 1998; .
- Lehn K, Makhija AK, EVA, accounting profits, and CEO turmover .
- Peter Moles, Robert Parrino, David S.Kidwell.(20 10) "Fundamentas of Corporate .
- O Byrne SF, [email protected] and Market Value Journal of Applied .
- Uyemura DG, Kantor CC, Pettit JM, EVAI1 for banks: value .
مدیریت اطلاعات پژوهشی
اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.
نرخ بازده سرمایه گذاری چیست؟ | نحوه محاسبه و کاربردهای ROI
همان طور که میدانید تصمیم گیری به اطلاعات مشخصی نیاز دارد و بدون این اطلاعات نمی توان تصمیمات درست و منطقی را اتخاذ نمود. البته بازده سرمایه گذاری در کنار جمع آوری و ارائه اطلاعات به تصمیم گیرنده، تشخیص نوع اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری نیز بسیار مهم است.
در بحث حسابداری و اطلاعات مالی می توان اینگونه بیان کرد که از جمله اهداف حسابداری مالی کمک به افراد برای پیش بینی بازده بازده سرمایه گذاری سرمایه گذاری است. در ادامه با بازده سرمایه گذاری و نرخ آن بیشتر آشنا می شویم.
مفهوم نرخ بازده سرمایه گذاری چیست؟
به کمک اطلاعات، تصمیم گیری انجام می شود. در کنار این اطلاعات هر فرد با توجه به ساختار ذهنی خود و چارچوب مشخص شده بر اساس آن تصمیم نهایی را اتخاذ می کند. همین اختلاف در ساختارهای ذهنی، باعث شده است عدم شناخت از طبیعت و ماهیت فرآیند تصمیم گیری به صورت یکی از مشکلات عمده در توسعه استاندارهای حسابداری مطرح شود. در زمینه های مالی نرخ بازدهی سرمایه گذاری یکی از معیارهای مهم در تصمیم گیری است.
بنابراین می توان بررسی نرخ بازدهی را یکی از روش های جمع آوری اطلاعات دانست. بازده را چشم پوشی از منافع فعلی به امید دستیابی به منافع بیشتر در آینده تعریف می کنند.
بازده در سرمایه گذاری، همان نیروی محرکی است که در افراد برای سرمایه گذاری انگیزه ایجاد کرده و به نوعی پاداش برای سرمایه گذاران به شمار می رود.
نرخ بازده سرمایه گذاری نیز معیار و نرخی است که کارایی و اثربخش بودن سرمایه گذاری را محاسبه می کند.
فرمول محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری خود تعریفی مناسب از این نرخ را ارائه می دهد. این فرمول مطابق زیر است:
نرخ بازده سرمایه گذاری برابر است با سود خالص تقسیم بر ارزش دارایی هایی که سرمایه گذاری شده اند.
بنا به تعریف نرخ بازده سرمایه گذاری می توان از این نرخ برای مقایسه بازدهی سرمایه گذاری های بازده سرمایه گذاری متعدد، تدوین و ارائه پروپوزال و طرح های تجاری بهره گرفت. به عنوان مثال فردی برای سرمایه گذاری در بازار سهام و مقایسه بازدهی شرکت های مد نظر می تواند از این نرخ برای تصمیم گیری استفاده نماید.
مزایا و معایب نرخ بازدهی سرمایه گذاری
پیش از لیست کردن مزیت ها و معایبی که برای این نرخ برشمرده اند، ماهیت این نرخ را در قالب بیان مثالی ساده توضیح می دهیم. اینگونه در نظر بگیرید که شما در سال 97 استارت آپ خود را با سرمایه اولیه 100 میلیون تومان تأسیس می کنید. در پایان سال و با محاسبه تمام هزینه ها و مخارج انجام شده مشخص می شود عایدی شرکت در این سال 180 میلیون تومان است که حدود 30 میلیون تومان هزینه های کسب وکار (مانند حقوق و دستمزد، بیمه، اجاره بها) و 150 میلیون تومان نیز سود حاصل بوده است.
حال بر اساس فرمول گفته شده در بالا، میزان نرخ بازده سرمایه 1.5 است که با ضرب کردن عدد حاصل در صد می توان نرخ بازدهی سرمایه را به صورت درصد نیز بیان نمود.
در مثال دیگر تصور کنید فردی در سال 98 یک میلیارد سرمایه خود را در شرکت مشخصی سرمایه گذاری می کند که در پایان سال سود خالص فرد یک میلیارد و 200 میلیون تومان می شود. با محاسبه نرخ بازگشت سرمایه، برای این سرمایه گذاری ROI=1.2 می شود.
با توجه به اعداد و ارقام بالا متوجه می شویم برخلاف آنکه رقم سود حاصل از سرمایه گذاری مثال دوم بیشتر است اما با در نظر گرفتن نرخ بازگشت سرمایه، سرمایه گذاری در مثال اول بازدهی سرمایه بالاتری دارد.
حال با در نظر گرفتن این مثال ها بهتر می توان مزیت ها و معایب نرخ بازگش سرمایه را بیان نمود.
مزیت های نرخ بازده سرمایه
با توجه به کاربردی بودن این نرخ در محاسبات مالی می توان مزیت های متعددی را برای آن برشمرد که در زیر مهم ترین آنها لیست شده اند:
- درصدی بودن نرخ بازده سرمایه که امکان مقایسه کردن نرخ های مربوط به سرمایه گذاری های مختلف را فراهم می آورد.
- سادگی استفاده از این فرمول در محاسبه نرخ بازگشت سرمایه
- ساده بودن تحلیل و تفسیر نتایج حاصل از محاسبه فرمول نرخ بازدهی سرمایه که آن را به فرمولی با کاربرد فراوان تبدیل کرده است.
معایب نرخ بازده سرمایه
- تعریف نکردن زمان در فرمول نرخ بازده سرمایه
اگر به مثال های بالا دقت کنید، متوجه می شوید که سرمایه گذاری ها در دو سال مختلف انجام شده اند ولی در فرمول محاسبه نرخ بازگشت سرمایه هیچ اشاره ای به سال و مدت زمان سرمایه گذاری نشده است. به عبارت دیگر نمی توان در نرخ بازگشت سرمایه تعیین کرد که سود حاصل به ازای چه مدت سرمایه گذاری است.
می توان پیشنهاد کرد برای مقایسه دو نرخ سرمایه از تقسیم کردن نرخ بر بازه زمانی مشخص، نرخ بازدهی سرمایه برای یک بازه زمانی مشخص را محاسبه و بر اساس این نرخ سرمایه گذاری های مختلف را مقایسه نمایید.
- چشم پوشی از تاثیر ابعاد کیفی سرمایه گذاری
ایراد دیگر مطرح شده این است که در نرخ بازده سرمایه گذاری تنها ابعاد مالی مرتبط با سرمایه گذاری در نظر گرفته می شود، در حالیکه هر سرمایه گذاری ابعاد و جنبه های کیفی نیز به همراه دارد. به عنوان مثال گاهی مدیریت بخشی از سرمایه خود را به تغییر در ظاهر محیط شرکت و اهدائ هدایای مختلف به عنوان پاداش به کارکنان اختصاص می دهد. این نوع از سرمایه گذاری باعث تغییر در روحیه کارکنان و افزایش وفاداری آنها به شرکت و حتی بهبود کیفیت زندگی کاری کارکنان می شود که بر اساس فرمول نرخ بازده سرمایه نمی توان تاثیر این نوع از سرمایه گذاری ها را محاسبه نمود.
هدف اصلی از سرمایه گذاری، رسیدن به بازده سرمایه گذاری بیشتر است. به همین دلیل ارزیابی بازده یک راه منطقی برای بررسی و مقایسه گزینه های مختلف سرمایه گذاری برای رسیدن به سود بالاتر است.
بد نیست در انتهای مقاله به دو قسمت مختلف بازده سرمایه گذاری یعنی بازده کیفی و بازده کمی اشاره شود. بازده کمی همان عایدی یا سودی است که به ازای دوره های زمانی مشخص به سرمایه گذار پرداخت می شود و نیز منفعت یا زیان سرمایه که به صورت افزایش یا کاهش قیمت دارایی ها بیان می شود.
تمام مواردی که به اعتبار شرکت مانند سرقفلی، امتیازات اجتماعی و موارد مشابه دیگر بستگی دارد به عنوان بازده کیفی سرمایه در نظر گرفته می شوند.
از آنجا که مقیاس بازده از شاخص های مهم برای ارزیابی عملکرد مالی شرکت به شمار می رود، افزایش ثروت سهامداران هدف اصلی هر واحد تجاری در نظر گرفته می شود؛ بنابراین شرکت باید به گونه ای عمل کند که با رسیدن به بازده مناسب، ثروت سهامداران را افزایش دهد. به همین دلیل نرخ ROI یکی از شاخص های مهم در بازار سهام است که اطلاعات مالی شرکت ها را می توان با یکدیگر مقایسه و برای سرمایه گذاری بهتر تصمیم گیری نمود.
نرخ بازده سرمایه بازده سرمایه گذاری گذاری یا نرخ بازده داخلی در بخش مسکن
یکی از مهمترین شاخصهای اقتصادی که به تصمیم گیری سیاستگذاران در مورد رد یا قبول پروژههای سرمایه گذاری کمک میکند، شاخص نرخ بازده داخلی (IRR) یا Internal Rate Of Return است که از آن به عنوان نرخ بازدهی سرمایه گذاری نیز یاد میشود. نرخ بازده داخلی، نرخ تنزیلی است که ارزش خالص کنونی را صفر میکند. به عبارت دیگر، نرخ بازده داخلی (IRR) معادل نرخ سودی است که سرمایهگذار میتواند با سرمایهگذاری در یک طرح بهدست آورد. این نرخ مشابه یک بانک عمل نموده و به شخص سرمایهگذار که در آن سپردهگذاری میکند، با یک نرخ سود که همان IRR است از محل درآمد سالیانه سود ارائه مینماید. در یک تعریف دیگر میتوان گفت که اگر قرار باشد فایده طرح موردنظر، سرمایه و هزینههای عملیات را برگشت داده و نتیجه سر به سر در آید، این نرخ بیشترین بهرهای است که طرح میتواند به منابع مصرفی بپردازد. در صورتیکه سال مبنا در نخستین سال دوره بررسی باشد، میتوان رابطه ریاضی زیر را برای محاسبه نرخ بازده داخلی در نظر گرفت.
برای دریافت مطالعه پیش امکان سنجی آنلاین در کمترین زمان به اکوساختمان مراجعه کنید.
توضیحات مربوط به متغیرهای t ، Bt ، Ct و i در بند قبل ارائه گردید.
نرخ بازده داخلی یکی از روشهای متداول در ارزیابی اقتصادی طرحها بهشمار میرود و بانک جهانی تقریباً در تمام طرحها آن را به کار میگیرد و در دیگر مؤسسههای بازده سرمایه گذاری اعتباری بینالمللی هم استفاده دارد. مفهوم نرخ بازده برای بسیاری از بخشهای اداری و خصوصی آشناست. این نرخ یک معیار سنجش غیر مستقیم از فایدهرسانی طرح است، زیرا در پایان دوره سرمایهگذاری به جای اندازهگیری فایده خالص، نرخ درصدی بازده سرمایه را تعیین میکند. به عبارت دیگر، نرخ بازده داخلی، بیشترین نرخ فایده قابل انتظار است که طرح میتواند به منابع مصرفی بپردازد، اگر قرار باشد که سرمایه و هزینه عملیات (هزینههای نگهداری، بهرهبرداری و جایگزینی) را برگشت داده و سربه سر درآید. بهعنوان مثال اگر نرخ بازده داخلی یک طرح فرضی معادل ۴۰ درصد شد، به این مفهوم است که با سرمایهگذاری در این طرح، سرمایه گذار میتواند سود خالص سالیانهای با نرخ ۴۰ درصد کسب نماید.
نکته قابل توجه در مورد این روش آن است که این نرخ، مستقل از مفهوم هزینه فرصتهای از دست رفته سرمایه محاسبه میشود و بنابراین نشان نمیدهد که یک طرح پیشنهادی به خودی خود، ارزشمند است یا خیر. بنابراین برای تصمیمگیری باید این نرخ را با حداقل نرخ بازده جذاب (MARR یا Minimum Attractive Rate of Return) مقایسه کرد. به عبارت دیگر، به منظور بررسی توجیهپذیری طرح براساس شاخص IRR، بایستی یک نرخ استاندارد به نام حداقل نرخ بازده جذاب از جانب بررسی کننده گزارش توجیهی برای شاخص IRR تعیین گردد. این نرخ استاندارد بایستی به نحوی تعیین گردد که بتوان توسط آن سرمایهگذاری در طرح که همراه با ریسک است را با سرمایهگذاری در یک طرح بدون ریسک همچون بازده سرمایه گذاری سپردهگذاری در بانک، بهصورت کاملاً معقولانهای مقایسه کرد.
بهطور معمول برای تعیین نرخ MARR، به حداکثر نرخ سود سپردههای بلندمدت بانکی و یا اوراق قرضه، چند درصد برای ریسک سرمایهگذاری اضافه میکنند و یا اینکه از نرخ سود واقعی سرمایهگذاری در بازار استفاده مینمایند. تعیین شاخص MARR مستلزم بررسی دقیق طرح از دیدگاههای مختلف است. مشابه نرخ تنزیل، تعیین این شاخص وابسته به متغیرهایی همچون زمان، مکان و نوع صنعت است بنابراین برای صنایع مختلف و در مکانها و زمانهای مختلف میتوان نرخ MARR متفاوتی پیشبینی و برای بررسی توجیهپذیری اقتصادی طرح از آنها استفاده نمود. از مهمترین عوامل تعیین کننده حداقل نرخ مورد انتظار پروژه نهاد بررسی کننده طرح همچون بانک، وزارت صنعت، معدن و تجارت، و یا واحد تحقیق و توسعه یک شرکت خصوصی است که با توجه به سیاستهای سازمان و یا شرکت خود اقدام به تعیین حداقل نرخ مورد انتظار سرمایهگذاری میکنند و در بررسی طرحها از این نرخ به عنوان عامل تعیین کننده توجیهپذیری طرح استفاده مینمایند.
نرخ بازده داخلی هنگامی وجود خواهد داشت که یکی از مقادیر جریان نقدی (جریان فایده خالص) منفی باشد. اگر همه مقادیر مثبت باشند، هیچ نرخ تنزیلی وجود نخواهد داشت که ارزش حال آن جریان را برابر صفر کند. اما هرگاه الگوی جریان نقدی خالص به ترتیبی باشد که نخست ارقام منفی باشد و پس از آن مثبت شود، طرح همیشه از نظر محاسباتی فقط یک نرخ بازده خواهد داشت. اما هرگاه جریان نقدی ابتدا منفی و سپس مثبت و بعد از آن منفی و در پی آن مثبت باشد، طرح از نظر محاسباتی، نرخهای بازده بسیاری خواهد داشت و مشکل انتخاب و تشخیص نرخ واقعی بسیار جدی میشود.
یک برتری نرخ بازده داخلی، استفاده از آن به عنوان راه میانبری برای آزمون حساسیت در چارچوب تعیین مقدار تغییردهنده (مقداری است که اگر یک عامل طرح تا آن مقدار تغییر یابد، طرح قابل قبول است و از آن بیشتر غیرقابل قبول میشود یا Switching value) است. اگر این نرخ مشخص شود، توجیه پذیری یا توجیهناپذیری طرح نسبت به تغییر نرخ تنزیل معیار بازده سرمایه گذاری قابل برآورد است. یعنی درصورتیکه نرخ بازده داخلی طرحی ۱۰ درصد و نرخ تنزیل معیار یا کمترین نرخ بازده جذاب (MARR)، ۷ درصد باشد، مشخص است که با افزایش نرخ تنزیل تا سه درصد، کماکان طرح در وضعیت توجیه پذیری خواهد بود و با افزایش بیش از سه درصد، طرح فاقد توجیه اقتصادی میشود.
بازده سرمایه گذاری
بازدهی سرمایهگذاری یا نرخ بازگشت سرمایه یا به اختصار ROI نسبتی است که سود حاصل از سرمایهگذاری را در قالب درصدی از هزینهی اولیه محاسبه میکند. به عبارت دیگر، در قالب درصدی از هزینهی خرید، حساب میکند که این سرمایهگذاری چقدر سودآوری داشته است. نرخ بازگشت سرمایه به سرمایهگذاران نشان میدهد که هر یک تومانی که در فلان پروژه سرمایهگذاری کردند، چقدر سود داشته است. سرمایهگذاران نه تنها برای ارزیابیِ چگونگی عملکردِ سرمایهگذاریشان، بلکه برای مقایسهی عملکرد سرمایهگذاریهای مختلف در انواع و اندازههای متفاوت هم از این نسبت استفاده میکنند.
به عنوان نمونه میتوان گفت، سرمایهگذاری x در بورس، میتواند با سرمایهگذاری دیگری در زمینهی تجهیزات مقایسه شود. نوع سرمایهگذاری مهم نیست؛ زیرا محاسبهی نرخ بازگشت سرمایه فقط به هزینهها و سود مرتبط با این سرمایهگذاری توجه میکند.
محاسبهی نرخ بازگشت سرمایه یکی از رایجترین نسبتهای مورد توجه در بحث سرمایهگذاری است، زیرا بسیار ساده و تطبیقپذیر است. مدیران میتوانند از این نسبت برای مقایسهی نرخهای عملکرد در خرید تجهیزات سرمایهای (تجهیزاتی که گران هستند و برای خریدشان سرمایهی زیادی لازم است) استفاده کنند، در حالیکه سرمایهگذاران میتوانند محاسبه کنند کدامیک از سهام خریداریشده، عملکرد بهتری داشتهاند.
فرمول نرخ بازگشت سرمایه:
با توجه به فرمول داده شده میتوان مشاهده کرد که فرمول محاسبهی نرخ بازگشت سرمایه بسیار ساده و در عین حال گسترده است. منظورم این است که درآمد و هزینهها دقیقا مشخص نشدهاند. هزینهی کل و درآمد کل برای هر چیزی و در نظر هر کسی میتوانند متفاوت باشند. برای مثال، شاید مدیری به جای درآمد و هزینه در این معادله، فروش خالص و هزینهی کالاهای فروختهشده را جایگزین کند، در حالیکه سرمایهگذار دید جهانیتری به این معادله دارد و از کل فروش و همهی هزینههایی استفاده میکند که در فرایند تولید یا فروشِ محصول پرداخت شدهاند، از جمله هزینههای عملیاتی و غیرعملیاتی.
با استفاده ار این فرمول، محاسبهی نرخ بازگشت سرمایه میتواند بسیار تطبیقپذیر باشد، اما بسته به اینکه کاربر چه چیزی را میخواهد ارزیابی کند یا نشان دهد، ممکن است گمراهکننده هم بشود. باید بدانید که هیچ معادلهی استانداردِ واحدی برای محاسبهی نرخ بازگشت سرمایه وجود ندارد. در عوض، به این ایدهی اولیه توجه میکنیم که سودها درصدی از درآمد هستند. برای درک درست این نسبت، باید بفهمید که چه درآمدها و هزینههایی در این معادله استفاده میشوند.
در فرمول بالا، «عواید حاصل از سرمایه گذاری» به درآمدهای حاصل از فروش سرمایه گذاری اشاره دارد. چون ROI به شکل درصد اندازهگیری میشود، درنتیجه میتواند به آسانی با نرخ بازده سایر سرمایه گذاریها مورد مقایسه قرار گیرد و درنتیجه، یک شخص میتواند انواع مختلفی از سرمایه گذاریها بازده سرمایه گذاری را با هم مقایسه کند.
توضیحات مدیر مالی در مورد نرخ بازده سرمایه گذاری
نرخ بازده سرمایه گذاری، به خاطر انعطافپذیری و سادگیاش، معیار محبوبی است. این نرخ ضرورتاً میتواند به عنوان پیمانه ابتدایی سودآوری یک سرمایه گذاری مورداستفاده قرار گیرد. محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری بسیار آسان است و میتواند به شکلهای گوناگون اعمال گردد. این یعنی اگر یک سرمایه گذاری دارای ROI مثبت نباشد، یا اگر سرمایهگذار فرصتهای دیگری با ROI بالاتر در اختیار داشته باشد، این معیار میتواند به او نشان دهد که چه سرمایه گذاریهایی بر دیگری ارجحیت دارند.
به طور مثال، بازده سرمایه گذاری فرض کنید آقای x ۱۰۰۰۰۰۰ تومان در شرکت فرضی شناسا و در سال ۱۳۹۵ سرمایه گذاری کرده و یک سال بعد، سهامش را به قیمت ۱۲۰۰۰۰۰ تومان فروخته باشد. برای محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری، او سودش را (۱۲۰۰۰۰۰-۱۰۰۰۰۰۰=۲۰۰۰۰۰) بر هزینه سرمایه گذاری که همان سرمایه گذاری اولیه است (۱۰۰۰۰۰۰) تقسیم میکنیم، و نتیجه ۲۰ درصد میشود.
آقای x با داشتن این اطلاعات میتواند سودآوری سرمایه گذاریاش در شرکت شناسا را با سایر سرمایه گذاریها، مقایسه نماید. فرض کنید که آقای y، ۲۰۰۰۰۰۰ تومان در شرکت فرضی هیستوری در سال ۱۳۹۳ سرمایه گذاری کرده و سهامش را در سال ۱۳۹۶ و به مبلغ ۲۸۰۰۰۰۰ تومان فروخته باشد. نرخ بازده سرمایه گذاری آقای y در شرکت هیستوری ۴۰ درصد خواهد بود. حالا شما میتوانید با استفاده از ROI این دو نفر به سادگی سودآوری این سرمایه گذاریها را با هم مقایسه کند. نرخ بازده سرمایه گذاری آقای x ۲۰ درصد و نرخ بازده سرمایه گذاری آقای y دو برابر و ۴۰ درصد است. پس به نظر میرسد که سرمایه گذاری آقای رسولی در شرکت هیستوری اقدام هوشمندانهتری بوده است.
مزایا و معایب ROI
تعیین شاخصهای کلیدی عملکرد بهویژه مواردی چون ROI که به موضوعات مالی مربوط است و پیچیدگیهای خاصی دارد کار سادهای نیست. از سوی دیگر هر شاخصی میتواند مزایا و معایب خودش را داشته باشد و محاسبه آن نیز شما را دچار چالش کند. نرخ بازگشت سرمایه (ROI) نیز از این قاعده مستثنی نیست و مزایا و معایبی دارد.
مهمترین مزایای سنجش دقیق نرخ بازگشت سرمایه
- سنجش کیفیت و میزان خروجی و سود حاصله در ازای هزینه و سرمایهگذاری انجام شده
- ارزیابی عملکرد تیم بازاریابی در بهینهسازی هزینهها و صرفهجویی در ازای گرفتن بهترین نتایج
- بررسی میزان پتانسیل و ظرفیت برنامههای بازاریابی برای بازگشت سرمایه در کوتاه یا بلند مدت
- سنجش عملکرد پلنهای مختلف بازاریابی و نحوه تعامل مشتریان و مخاطبان
- بررسی میزان ارزش یک مشتری در طولانی مدت
- ارائه محصولات جدید متناسب با سیاستهای درآمدی و سودآوری کسب و کار
اما در مورد مهمترین معایب ROI میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- اشتباه محاسباتی در ROI میتواند باعث گمراهی مدیران در سرمایهگذاری شود
- مشکل در محاسبه دقیق سود حاصل از برخی کمپینها و مشتریها
- مشکل در تعیین میزان اثرگذاری بعضی از روشهای تبلیغاتی
- اشتباه در تشخیص منبع تبدیل کاربر به مشتری
توسعههای مربوط به نرخ بازده سرمایه گذاری
اخیرا گروهی از سرمایه گذاران و کسبوکارهای خاص علاقه خود را به توسعه شکل جدیدی از معیار نرخ بازده سرمایه گذاری، «نرخ بازده اجتماعی سرمایه گذاری» یا SROI نشان دادهاند. SROI ابتدا در دهه اول ۲۰۰۰ توسعه داده شد و عوامل اجتماعی پروژهها را در نظر گرفته و میکوشد تا آنهایی که تحت تأثیر این عوامل قرارگرفتهاند، برای برنامهریزی جهت تخصیص سرمایه و سایر منابع، در نظر بگیرد.
مثال برای محاسبه نرخ بازگشت سرمایه (ROI) برای اینکه بتوانید درک بهتری از محاسبه نرخ بازگشت سرمایه (ROI) داشته باشید و کمی از فاز تئوری خارج شویم، بد نیست این موضوع را با یک مثال بررسی کنیم.
تصور کنید یک کتاب فروشی آنلاین دارید و سود خالصی که در ازای سفارش هر مشتری نصیبتان میشود ۲۰ هزار تومان باشد. از آنجایی که قیمت کاغذ بالا رفته و حاشیه سود کمی دارید و از طرف دیگر رقابت در بازار کار شما حسابی داغ است، تصمیم میگیرید یک میلیون تومان بابت هزینه تبلیغات در شبکههای اجتماعی بپردازید تا بتوانید مشتریان خود را افزایش دهید.
حال تصور کنید درآمد کل شما در این کمپین ۱٫۵ میلیون تومان بوده است. حالا براساس فرمول محاسبه نرخ بازگشت سرمایه داریم:
۰٫۵ = ۱، ۰۰۰، ۰۰۰ / (۱، ۰۰۰، ۰۰۰ – ۱، ۵۰۰، ۰۰۰)
با ضرب نتیجه به دست آمده در ۱۰۰ متوجه میشوید که نرخ بازگشت سرمایه شما ۵۰ درصد بوده که عدد خوبی است. در واقع اگر در ازای هر مشتری ۲۰ هزار تومان سود کنید، برای یک میلیون تومانی که بابت تبلیغات پرداخت کردهاید باید ۵۰ مشتری جذب کنید تا به نقطه سر به سر برسید و وگرنه ضرر میکنید. هر چه از تعداد مشتریانتان از ۵۰ نفر بیشتر شود، سود شما بیشتر خواهد بود.
بهبود نرخ بازگشت سرمایه
برای بهبود نرخ بازگشت سرمایه راههای مختلفی وجود دارد. افزایش سود، کاهش مخارج، بهبود راندمان و کارایی و افزایش آگاهی از برند میتوانند مصداقهای مختلفی از بهبود نرخ بازگشت سرمایه باشند.
اولین قدم برای بهبود ROI مشخص کردن تعریف دقیق و واضحی از “بازگشت سرمایه“ مورد نظر شما است. تعداد فروش بیشتر، افزایش سود به بازده سرمایه گذاری ازای هر فروش، سودهای کلانتر، کاهش قیمت سر به سر، کاهش هزینههای تولید، داشتن رضایت مشتری و برندینگ مثالهای خوبی از تعریف اهداف و بازگشت سرمایه هستند. برای نمونه به جای تعریف “افزایش فروش“ به عنوان هدف، “افزایش فروش در بازه زمانی مشخص، در یک منطقه خاص، از یک کانال توزیع بخصوص“ را به عنوان هدف در نظر بگیرید. مشخصترین راه بهبود نرخ بازگشت سرمایه، افزایش فروش یا بالا بردن قیمت فروش و در نهایت افزایش سود است. دیگر راه بهبود نرخ بازگشت سرمایه کاهش هزینههاست. هزینههای خود را به تعداد فروش سر به سر تقسیم کنید تا دید بهتری نسبت به راهها و فرصتهای کاهش هزینهها پیدا کنید.
توقعات خود را مورد ارزیابی دوباره قرار دهید. اینگونه نیست که هر سرمایه گذاری به صورت ریالی به شما سود برساند. به عنوان مثال ارسال ایمیل تبریک عید به مشتریان، فروش شما را افزایش نخواهد داد ولی سبب افزایش رضایتمندی و وفاداری مشتریان میشود. یا مثلا دادن مزایا و تسهیلات بیشتر به کارمندان سبب افزایش مخارج شما شده ولی رضایت شغلی برای کارمندان ایجاد میکند و کارایی و راندمان آنها را افزایش خواهد داد. بنابراین توقعات خود از نرخ ROI را مورد بررسی دوباره قرار دهید تا بتوانید نرخ بازگشت سرمایه را بهبود دهید.
سوالات متداول:
1-نرخ بازگشت سرمایه (ROI) چیست؟
یکی از معیارهای کلیدی عملکرد است ودر واقع نسبت سود حاصل از تبلیغات به میزان هزینه انجام شده است.
2- محاسبه نرخ بازگشت سرمایه به چه صورت است؟
نسبت سود حاصل از تبلیغات بر مبلغ کل سرمایه گذاری را نرخ بازگشت سرمایه میگوییم. که البته سود را میتوانیم میزان کسر شده هزینه از کل درآمد محاسبه کنیم.
3- دانستن نرخ بازگشت سرمایه چه فایدهای دارد؟
یکی از اصلیترین کاربردهای ROI زمانی است که شما میخواهید ببینید در ازای سرمایهگذاری انجام شده چه خروجیای گرفتهاید و سود به دست آمده چقدر بوده است.
نگارش: ساناز یوسفی
به منظور کسب اطلاعات بیشتر، مطالعه مقاله محاسبه نرخ بازده داخلی و چندگانه را به شما عزیزان پیشنهاد می نماییم.
چگونه بازده سرمایهگذاری (ROI) را محاسبه کنیم؟
بازده سرمایهگذاری (ROI) یک شاخص عملکرد است که برای ارزیابی کارایی یک سرمایهگذاری یا مقایسه کارآیی تعدادی از سرمایهگذاریهای مختلف استفاده میشود. ROI مقدار بازده سرمایهگذاری را نسبت به هزینه سرمایهگذاری اندازهگیری میکند.
Return on investment
برای محاسبه ROI، سود (یا عایدی) سرمایهگذاری بر هزینه سرمایهگذاری تقسیم می شود. نتیجه به صورت درصد یا نسبت بیان میشود.
فرمول بازده سرمایهگذاری به صورت زیر است:
بازده سرمایهگذاری =(درآمد سرمایهگذاری - هزینه سرمایهگذاری) / هزینه سرمایهگذاری
در فرمول بالا، "درآمد سرمایهگذاری" اشاره به درآمد حاصل از بهره سرمایهگذاری دارد. از آنجا که ROI به عنوان یک درصد اندازه گیری می شود، میتوان آن را به راحتی با بازدهی سرمایهگذاریهای دیگر مقایسه کرد.
? جزئیات بیشتر
بازده سرمایهگذاری (ROI) به دلیل تطبیق پذیری و سادگی آن، یک معیار محبوب است. اساسا، ROI می تواند به عنوان یک ارزیابی اولیه از سودآوری سرمایهگذاری مورد استفاده قرار گیرد. محاسبه آن پیچیده نیست، تفسیر آن نسبتا ساده است، و دارای طیفی از کاربردهای مختلف است. اگر ROI سرمایه گذاری مثبت نباشد، یا اگر فرصتهای دیگری با ROI های بالاتر وجود داشته باشد، این نشانهها میتوانند به سرمایهگذاران در حذف و انتخاب گزینههای سرمایهگذاری کمک کنند.
?? برای مثال فرض کنید شخص "الف" در سال ۹۰ مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان در شرکت "ب" سرمایهگذاری میکند و یک سال بعد سهم خود را ۱۲۰ میلیون تومان میفروشد. برای بهدست آوردن بازده سرمایهگذاری سود حاصل از سرمایهگذاری را که برابر است با ۲۰ میلیون تومان بر هزینه سرمایهگذاری که ۱۰۰ بازده سرمایه گذاری میلیون است تقسیم میکنیم. حاصل ۰/۲ یا ۲۰٪ میشود.
با این اطلاعات شخص "الف" میتواند سرمایهگذاری خود را در شرکت "ب" با سایر سرمایهگذاریهای خود مقایسه کند. مثلا فرض کنید مبلغ ۴۰ میلیون تومان در سال 91 در شرکت "ج" سرمایهگذاری کرده باشد و در سال ۹۴ سهم خود را ۶۰ میلیون فروخته باشد. بازده سرمایهگذاری در این پروژه برابر با ۲۰ تقسیم بر ۴۰ میلیون است که حاصل آن ۰/۵ یا ۵۰٪ میشود.
❌ محدودیتهای ROI
مثالهای بالا برخی محدودیتهای ROI را به ویژه هنگام مقایسه سرمایهگذاریها مشخص میکند. در حالی که ROI سرمایهگذاری دوم بیش از ۲ برابر سرمایهگذاری اول بود اما مدت زمان سرمایهگذاری اول یک سال و سرمایهگذاری دوم سه سال بود.
?? شخص "الف" میتواند ROI سرمایهگذاری دوم را بر اساس سالها تعدیل کند. از آنجاییکه ROI کل ۵۰٪ بود با تقسیم آن بر ۳ میانگین بازده سرمایهگذاری در سه سال بهدست میآید که برابر است با ۱۶/۶٪.
با این تعدیل مشخص میشود که گرچه سرمایهگذاری دوم بازده بیشتری برای شخص "الف" داشت اما سرمایهگذاری اول او انتخاب مناسبتری بوده است.
بازده سرمایهگذاری ROI را میتوان همراه با نرخ بازگشت استفاده کرد، که در آن زمان بازگشت سرمایهگذاری پروژه محاسبه میشود. ممکن است از ارزش خالص فعلی (NPV) هم استفاده شود، که اختلاف در ارزش زمانی پول بر اثر تورم در طول زمان را نیز در نظر میگیرد. نرخ بازدهای که با استفاده از NPV محاسبه میشود اغلب نرخ بازده واقعی نامیده می شود.